Lieve Nikita,
Wat stond je te stralen toen je als engel mocht figureren op Ochtendglorie tijdens de corsomaandag van 2019. Je was voor even het middelpunt van onze buurt en voor ons gevoel even het middelpunt van de wereld. Veel buurtgenoten en familie stonden met kippenvel op de armen en tranen in de ogen toen je vol passie sierlijk bewoog op de muziek, wetend dat het misschien wel eens het laatste corso kon zijn waar je bij zou zijn. Vol trots kijk ik dan ook terug dat we dit als buurtschap nog aan jou hebben kunnen geven. Het was intens, vermoeiend, emotioneel, maar vooral prachtigmooi.

De ontlading na het figureren was dan ook groot. Eerst wat tranen, maar als snel was er ruimte voor feest. Ook daar was je voor even het middelpunt op de statafel. Met de buurtschap om je heen genoot je op die tafel van de muziek en liet je nog even je sierlijke bewegingen zien die je geleerd had.

Als klein meisje liep je al door de tent samen met je pa, ma en Ilona. Het gevalletje paplepel was ook bij jullie gezin van toepassing. Je genoot dan ook intens van de gezelligheid in de tent en tijdens andere activiteiten. Ik kan me nog goed herinneren hoe je zat te plakken op de steigers met de meiden. Je aanstekelijke lach galmde dan regelmatig door de tent. Deze lach zullen veel buurtgenoten dan ook nooit vergeten.

De buurt kon niet alleen vaak op je rekenen in de tent, maar ook als figurant of bij veel andere activiteiten was je present. Als klein meisje was je zelfs al figurant bij ‘Wie is er bang voor de boze wolf?’. Met grote witte strikken in je haren liep je trots door de Zundertse straten samen met een groep buurtkinderen.

Je hebt mooie corso-vriendschappen gesloten die tot op de dag vandaag bestaan. Avondjes bij het corsocafe, in de kroeg of tijdens het corsoweekend waren altijd ontzettend gezellig. We hebben een hoop gelachen en veel pinten gepakt. Je was dan vaak ook een van de laatste die huiswaarts ging.

Toen je naar Rijsbergen verhuisde was je een tijdje iets minder fanatiek, maar na een paar jaar vond je vol passie je weg weer terug naar de tent. Je miste waarschijnlijk de sfeer bij onze buurt en je corso-matties. Ook toen je gezondheid achteruit ging je naar de tent als het enigszins kon. Gewoon even weg, even je zinnen verzetten in de tent.

Je was altijd belangstellend als we weer met een ontwerp bezig waren. Je probeerde dan los te krijgen wat het ging worden, zo ook afgelopen jaar. Toen ik je vertelde wat de plannen waren met Flow was je enthousiast. Wat zou je die wagen nog graag zien rijden vertelde je. Als het Coronavirus er niet was geweest had je het nog kunnen zien rijden, maar helaas mocht het niet zo zijn. Op het moment dat Flow daadwerkelijk gebouwd gaat worden wordt een bloem verwerkt welke jij een paar maanden voor je overlijden nog gestoken hebt. Deze bloem is gedroogd en zal een speciaal plekje krijgen op de wagen zodat je er toch een beetje bij kunt zijn.

We hebben een bijzondere buurtgenoot verloren. Bij veel buurtgenoten heb je een speciaal plekje in het hart. We zullen nog vaak terugdenken aan de mooie momenten die we met jou hebben beleefd. Nikita, we gaan je missen. Ik hoop dat je weer ergens aan het stralen bent zoals dat mooie engeltje wat je was tijdens het corso..

Bas van Overveld